“Młody ksiądz w konfesjonale moje wyznanie grzechów skomentował jednym prostym zdaniem: „Spotkała cię wielka łaska”. Był to ksiądz z Lasek – Andrzej Santorski. Towarzyszył mi potem jako spowiednik przez kilka lat, z czasem jeździłem do niego do Izabelina, gdzie objął funkcję proboszcza po śmierci zmarłego w opinii świętości ks. Aleksandra Fedorowicza. Stary drewniany kościół parafialny w Izabelinie (dziś już zamieniony na murowany) czy drewniana kaplica w Laskach, to – jak się wyraził pewien prawosławny – przestrzenie sakralne, które „same się modlą”. A sakrament miłosierdzia – to charyzmatyczni księża z Lasek. Trzeba tu koniecznie przywołać zwłaszcza jedno nazwisko – księdza Tadeusza Fedorowicza. Z jego kierownictwa duchowego korzystał – jak wiadomo – Karol Wojtyła, także już jako papież.”
Powyższy fragment, autorstwa Cezarego Gawysia, pochodzi z artykułu “Szpital polowy Laski“, który ukazał się w “Labolatorium Więzi“. Pełny artykuł dostępny poniżej:
Na fotografii, od lewej: + ks. Andrzej Santorski, + ks. Aleksander Fedorowicz, + ks. Tadeusz Fedorowicz.